Ты мае дзiкае каханне
Уладзiмiр Кветка
Ты мае дзiкае каханне Як быццам бы валошка ў лясу... Ручай празрысты, асабiсты I ад вачэй I твара рукi не адмкну..
Крычыць Зязюля сэрдца Надрываю, I песцiць Ўлонак ў лясу... I немагчыма У iм зрываю Тваю пяшчотную Красу...
I пасмехнуся Быццам Паляўнiчы... Цi ў камiзэлi Скураны ганец... Я адчуваю, чую Твой водар Праз пачатак, i канец
