Уладзімір Кветка
Не нагуляўся яшчэ- Тэатр -адзенне... Чалавек У сабе Шукае часам Ценне...
Ен апранае Шмат Планеты, Зоры, Надвор'е, Павiныя Ролi... Не знаючы У сабе cпатолi..
А хто ж я для сабе- Хмара Цi воля, А можа цэлы сусвет Па-над долам
Уладзiмiр Кветка
Ты мае дзiкае каханне Як быццам бы валошка ў лясу... Ручай празрысты, асабiсты I ад вачэй I твара рукi не адмкну..
Крычыць Зязюля сэрдца Надрываю, I песцiць Ўлонак ў лясу... I немагчыма У iм зрываю Тваю пяшчотную Красу...
I пасмехнуся Быццам Паляўнiчы... Цi ў камiзэлi Скураны ганец... Я адчуваю, чую Твой водар Праз пачатак, i канец